Smartphone (2018)

Anno 2018 bezit het merendeel van de mensen in Nederland een smartphone.

In het westen heeft de smartphone een verslavende werking die steeds serieuzere vormen aanneemt. Met een smartphone is men altijd bereikbaar, continue worden berichten ontvangen en even continue wordt alles onderbroken om de berichten te kunnen lezen.

Ook tijdens sociale aangelegenheden is de smartphone duidelijk aanwezig. De sociale interactie loopt hierdoor stroever en er ontstaan irritaties. Men praat liever in de virtuele wereld om sociaal te zijn maar vergeet de ‘echte’ wereld om zich heen. Sociale interactie komt van twee kanten. 

De digitale informatietechnologie bevordert het gevoel van vereenzaming op een nooit eerder beleefde schaal. 

We zijn minder écht in contact met mensen, sturen berichtjes naar vrienden in plaats van met elkaar af te spreken, zoeken de liefde via datingwebsites en hoeven de deur niet meer uit om boodschappen te doen. We kijken uren naar een schermpje, halen daar onze informatie vandaan, communiceren ermee met elkaar en halen er onze entertainment uit. 

Wat is het toch dat ons zo bindt aan een apparaat dat oorspronkelijk bedoeld is om mensen te bellen? 

Het is een feit waar we niet omheen kunnen. Ons leven is gedigitaliseerd. 

Maar is dat erg? Volgens velen is het gewoon een ontwikkeling van de mensheid, een deel van onze evolutie. Hoort erbij. 

Voor deze fotoreportage heb ik mij onder andere laten inspireren door het boek ‘Digiziek: pleidooi voor offline leven’, van professor Manfred Spitzer waar hij de desastreuze gevolgen van deze digitalisering op onze gezondheid uitlicht. 

Het gaat hier niet alleen om het effect van digitale media op ons verstand, maar ook om de invloed op onze algehele psychische en lichamelijke gezondheid. “Gezien de beschikbare cijfers met betrekking tot verslavingen aan overmatig gebruik van moderne informatietechnologie met name bij jonge mensen, is het niet zinvol de ogen te sluiten voor het probleem of er simpelweg omheen te praten met het argument dat hier nog geen onderzoek naar gedaan is. 

Als er een nieuwe drug was die een even sterke negatieve invloed had op het leven van zoveel jonge mensen als het gebruik van moderne media, dan was die stof al lang verboden in verband met de volksgezondheid.”, aldus Spitzer.